Z Robertem Altmanem i jego filmami jest trochę tak jak z Woody Allenem. Każdy (krytyk i wielki znawca) zachwyca się nim, ale niewielu tak naprawdę się to podoba. I zresztą nie ma się co tu dziwić, bo Altman tworzył trudne, poniekąd artystyczne filmy, z których zdecydowana większość jest bardzo ciężka w odbiorze.
"Buffalo Bill i Indianie" niestety należy do tej grupy altmanowskich filmów, które prezentują przerost formy nad treścią i co gorsze zyskują zadziwiające uznanie krytyków. Tymczasem nie ma w tym filmie naprawdę nic!
Anty-western? Raczej nie bo widziałem dużo lepsze filmy tego typu. Cynizm i anty-heroizm, które ukazują upadek amerykańskich mitów (ideologii) min. na temat Dzikiego Zachodu, czy wyższości cywilizacji białego człowieka? Być może tak, ale przecież to wszystko już kiedyś było. W dużo lepszym wydaniu, w ciekawszej oprawie. I dlatego mimo interesujących wątków, całość wypada uwłaczająco słabo. I nawet Newman, którego osobiście uważam za największego aktora Ameryki, nie jest w stanie uratować kreacji głównego bohatera, która niestety pociąga i jego na samo dno. Niestety William F. Cody to zdecydowanie jedna z najsłabszych ról w dorobku Newmana!
Reasumując film nie zasługuje na więcej niż określenie "znośny". W żadnym wypadku nie jest to osiągnięcie na miarę klasyki kina.